Poorna_Chandra

ಹೀಗೊಂದು ೨೦೧೯ ರ ಬದುಕು...!! ಆಚರಣೆಗೂ ಹೆಸರಂತೆ, ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲದ ದಿನವಿದು, ಯುಗಾದಿ ನಮ್ಮ ದಿನವೆಂದು...!! ಕಿತ್ತಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ, ವರುಷದಲ್ಲಿ ಎರಡೆರಡು ಬಾರಿ ಹೊಸ ವರುಷದ ಆಚರಣೆ ನಮ್ಮದು ಎಂದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟರೆ , ನಾವೇ ಧನ್ಯರು ಅನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?!    ಏನಾದರೂ ಸರಿ,2019 ಕ್ಕೆ ಮೊದಲನೇ ವಿದಾಯ ಹೇಳುವ ಪರಿ ಇದು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಅದರೆಡಗಿನ ಒಲವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸಲು, ಅಂತರಾತ್ಮದ ಆಳವನ್ನು ಸಾಲುಗಳಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.  ನನ್ನ ಈ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಈ ವರುಷವನ್ನು ಎಂದೆಂದೂ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಶುರುವಿನಿಂದಲೂ , ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಅನೇರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು..! ಶ್ರಮವೆಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ ಎನಿಸುವುದೇ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಗಿ  ಹೋಯಿತು.    ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ, ಉಸಿರು ಕಟ್ಟಿ, ಇನ್ನೇನು ಬದುಕಲಾರೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ವಿಧಿ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಕುಪಿತನಾಗಿದ್ದನೆನಿಸುತ್ತದೆ, ಅಯ್ಯೋ ಪರಮಾತ್ಮ, ಕರುಳು ಕಿವುಚಿ ಬರುವಷ್ಟು ನೊಂದು, ಒಂಟಿತನ ಕಾಡಿದೆ!!    ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮೌನದ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ, ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿದ್ದು , ನಾ ಅತಿಯಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಿರುವ ನಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯ!   ಮೂಕಂ ಕರ್ವಾತಿ ವಾಚಲಂ, ನನ್ನ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಗಾತಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ !!      ಹೇಳುವುದಿಷ್ಟೇ , ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಏನೇನೋ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಬರುತ್ತವೆ, ಡಿಪ್ರೆಶನ್, ಒಂಟಿತನ ಎನ್ನುವ ಅನರ್ಥ ಪದಗಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಜಂಟಿಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ, ಹುಚ್ಚು ವ್ಯಸನಗಳ

      ಹೀಗೊಂದು ನಮ್ಮದೇ ಬದುಕು...! ಮಾತಿಗೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ಹೋಗುವ , "ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ " ಎನ್ನುವ ಹತಾಶ ಧ್ವನಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ..., ದುಸ್ತರ ಈ ಬದುಕು ಎನ್ನುವುದೋ ಅಥವಾ ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಡಯಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲವೋ.. ? ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ .., ನಾವೇ ಪುಣ್ಯವಂತರು ಎನಿಸುತ್ತದೆ.. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಪೋಷಕರು ರೈತಾಪಿ ವರ್ಗದವರು.. ಅನ್ನದಾತನ ಕಷ್ಟ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಅವರುಗಳು.. ವಿದ್ಯೆಯ ಭೋಗಕ್ಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಾಕಿ, ಉದ್ಯೋಗ ಆರಿಸುವಿಕೆಯ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಹಾಕಿದ ಕಾಳಜೀವಂತರು..! ಆದರೂ, ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯವೇ ಸುಂದರವಲ್ಲವೇ..! ನೇಗಿಲಯೋಗಿಯ ಪರಿಚಯ ಮನೇಲಿ, ಒಲೆ ಅಡಿಗೆಯ ರುಚಿ, ಬೇಕರಿ ತಿನಿಸುಗಳು.., ಯಾರಾದರೂ ಅತಿಥಿಗಳು ಬಂದಾಗ, ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ...! ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮದ ನಿಗದಿಯಂತೆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಳೆ , ಬಿಸಿಲು , ಚಳಿ, ವಸಂತದ  ಆಗಮನವಿತ್ತು..! ಮಳೆಯ ಆಗಮನದಿ , ಅಜ್ಜನ ಛತ್ರಿ  ಪಡಸಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನೇತಾಡುತಿತ್ತು.. ! ಬಿಸಿಲ ಝಳಕ್ಕೆ ,ಬೀಸಣಿಕೆಯ ತಂಪಿರುತಿತ್ತು.. ! ಚಳಿಯ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ,ಅಜ್ಜಿ ನೇಯುತಿದ್ದ  ಹುಣ್ಣೆಯ ಅಂಗಿ, ಕೌದಿಯ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹೊದಿಕೆ ಇರುತಿತ್ತು ..! ವಸಂತದ ಆಗಮನದಿ ಮರಗಿಡಗಳ ಚಿಗುರಿನ ಹಸಿರಿತ್ತು..! ಮನೆ ಅಂಗಳದಿ ,ಆಡಲೂ ಕುಂಟಾಬಿಲ್ಲಿ,  ಬುಗುರಿ ,ಲಗೋರಿ , ಚಿನ್ನಿದಾಂಡು, ಚೂರ್ ಚಂಡು, ಗೋಲಿಗಳ ಆಟವಿತ್ತು..! ಕತ್ತಲಾಗುವವರೆಗೆ ಆಡುವ ಸುಖವಿತ್ತು.. ತಡವಾಗಿ